De kunst van twee kapiteins
Precies 25 jaar wordt het schip ‘de O2’ nu bestuurd door twee kapiteins. Hans en ik. Of ik en Hans. Net zoals het uitkomt. Volgens het gezegde een recept voor een ramp. Volgens mij een teken van visionair leiderschap nog voordat we daar zelf erg in hadden…
We schreven ons businessplan met allebei een baby van drie maanden op schoot. Allebei in onze eerste koopwoningen, allebei een hypotheek met 9,5% rente en allebei met onze eerste vrouw. Samen de Hogeschool doorlopen, samen in een vriendengroep, samen de dienstplicht achter de rug – ieder met een mazzelbaantje op basis van onze communicatie-opleiding – en allebei na zeven mooie jaren nog bij onze allereerste werkgever. Hans inmiddels als Hoofd Advertising & Sales Promotion bij het vermaarde Martinair en ikzelf als account director en MT-lid bij reclamebureau TBK. En bijzonder genoeg, allebei een eerste baas en geweldige leermeester met de voornaam Udo – Udo Buys voor Hans, Udo Brähler voor mijzelf.
We begonnen Kerkhove Dijkman – bureau voor marketingcommunicatie, met de energie van twee jonge ondernemers die alles nog moesten leren. We kenden ons vak en wisten eigenlijk maar één ding. Dat we op elkaar konden bouwen.
Pas in 2008 verschenen in de vakliteratuur de eerste boeken over duaal leiderschap. We hadden er toen al dertien jaar opzitten en waren in alle opzichten gegroeid. In kwaliteit, in omvang, in leiderschap en in lol. Het plezier van het ondernemen, mogen aannemen en opleiden van jonge professionals, bleek een gezamenlijke drijfveer. Alles eruit halen voor je klant, bleek een gedeelde waarde. Niet lullen maar poetsen, deden we allebei als vanzelfsprekend. Je houdt elkaar in balans. Macht corrumpeert zeggen ze, maar niet als je met z’n tweeën bent. Gelukkig maar. De oude Spartanen hadden niet voor niets twee koningen. En ook de Romeinen hanteerden succesvol het duale leiderschap met twee consuls die de taken op basis van hun vaardigheden verdeelden. Totdat de ceasars aan de macht kwamen en het begin van het einde begon. *
We blijven dus samen sturen. Verschillend en gelijk. Hans vol verrassende acties, promoties, onnavolgbare mediadeals, creatieve kronkels, oog voor mensen, jarenlange relaties met zijn klanten en een ijzersterk intern kompas. Ik wat meer strategisch, analytisch vanuit ‘waarom en hoe’, creatief verbeeldend, oog voor cijfers en verbindend in ogenschijnlijke tegenstellingen. Waarom? Omdat we graag voor mooie mensen werken, voor mooie organisaties. Om mensen te raken, elkaar beter te leren verstaan en zo te inspireren in actie te komen.
En natuurlijk vinden we het tijd worden om het roer uit handen te geven. Er is genoeg managementliteratuur met nieuwe visies op leiderschap voor hoogopgeleide creatieve kenniswerkers. We denken aan een nieuw duo, aan een driemanschap, een drievrouwschap of een kwartet. Of aan het hele team als co-eigenaars van het eigen bureau. Of is dat alweer achterhaald? Volgens een aantal denkers schieten we onszelf als ondernemer in de voet als we in deze vierde industriële revolutie nog kiezen voor de mens, in plaats van de goedkopere, betrouwbare AI-computer.** Een setje artificial intelligence laptops als nieuwe kapiteins op het schip. Met dezelfde kernprocessoren in plaats van dezelfde waarden…
Dacht het niet.
Bedankt Hans.
René
*Een mooi artikel van Edward Druce over ‘The forgotten art of dual leadership’.
** Joop Hazenberg op pwnet.nl. ‘De impact van de vierde industriële revolutie op werk en de arbeidsmarkt.’